کد مطلب:113878 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137

روش و شیوه ی بحث و استدلال در این 3 طرح مانند طرح «واقعیت نگری» و طرح «خطقت نگری» است كه جهت رعایت اختصار فقط به مراحل آن اشاره می گردد از قبیل:

1- امام مستقیم وارد بحث نشده و اهداف آموزشی را بدون زمینه سازی های مناسب مطرح نمی فرماید.

2- انتخاب یك پدیده، یك نمونه گویا از هدفداری و وحدت

[صفحه 155]

و هماهنگی در نظام آفرینش و موجودات خداوندی، از آسمانها از زمین و موجودات رنگارنگ آن

3- استخراج واقعیت ها و ویژگیهای شگفت در نمونه های انتخابی، مانند نظم، مدیریت، هماهنگی، زیبائی، آینده نگری در پدیده ها.

4- در تداوم بحث، عقل ها و فكری ها و فطرت های سالم را به تفكر و ارزیابی و نتیجه گیری های درست فرامی خواند و عجز عقول بشری را به اثبات می رساند.

5- و سرانجام در پرتو ویژگی های استخراج شده اهداف آموزشی را به اثبات می رساند و می فرماید:

فسبحان الباری ء لكل شی ء علی غیر مثال خلا من غیره

(منزه و برتر است آفریدگار تمام پدیده ها كه در آفرینش آنها كسی و قدرتی از او سبقت نگرفته است)[1].

صفحه 155.

1. خطبه ی 13 -155 نهج البلاغه المعجم المفهرس.